DominicBen je loonslaaf? Werk van je maandag tot en met vrijdag? Heb je een werkdag van 9 tot 5? Treur dan niet, het is weer woensdag middag en vandaag, om precies 12 uur, als je aan het beginnen bent aan je lunch, dan komt meneer Zaagmans langs om je week doormidden te zagen.
Meneer Zaagmans is een algemeen begrip geworden, maar wie is hij nu? Wat is zijn verhaal? Bij deze dus een stukje informatie voorziening en algemene ontwikkeling van Hans, maar dan net iets Anders.
Ooit, in 1931 om precies te zijn, zag in het Brabantse Ulicoten Toine Zaagmans het levenslicht. Hij was de jongste onder de drie zonen die Nel de Beuker en Berend Zaagmans geschonken was. Tijdens de middelbare schooltijd van Toine was hij spits bij de heren van SV Ulicoten. Zijn vader, Berend, was de drijvende kracht achter het team dat in 1949 op slinkse wijzen de titel wist te winnen in een uiterst spannend strijd met VV Molenschot. De bokaal die daarbij gewonnen werd is nog jaren lang uiterst zorgvuldig bewaard en wekelijks opgepoetst door Nel.
In de over het algemeen rustige gemeente van Ulicoten is Toine al vanaf jonge leeftijd, om onbekende redenen, zeer populair geweest. Tijdens de karaoke avonden in het plaatselijke eetcafé was hij altijd de ster die de show stal, verkleed als Slagroom Jos.
Na talloze avonturen op Camping Ponderosa, waar hij zijn jongleer talenten uitvoerig trainde en perfectioneerde. Uiteindelijk kreeg hij een driemaal daagse optreden wat in de volksmond al snel werd omschreven als ‘Furieuze kettinggooiersshow’, waar hij het publiek op de banken mee kreeg.
Maar er bleef iets knagen aan Toine, hij was niet gelukkig. En zo, zonder aankondiging, hing hij zijn pollekepak aan de wilgen en verdween geruisloos. Ulicoten was als donderslag bij heldere hemel niet meer wat het ooit geweest was en keerde terug in de rustige staat waar het voorheen altijd in verkeerd had.
Jaren heeft Toine de wereld bewandeld, de wereld gezien en eindelijk, na een aantal hoogoplopende gesprekken binnen de familie kwam de verloren zoon in 1976 terug naar zijn Ulicoten tijdens een tribute huifkaroptocht. Hiermee werd de terugkeer van Zaagmans bezegeld.
Tijdens zijn avonturen in de jaren die hij over de wereld zwoer borrelde hem een ergernis op waar hij absoluut niet tegen kon. Een, in zijn ogen, mensenrecht schendend fenomeen dat zich in de westerse wereld had gemanifesteerd. Een onredelijk lange werkweek van vijf werkdagen en twee dagen weekend. Na lang te hebben nagedacht over hoe hij dit kon veranderen en dragelijker kon maken kwam hij uiteindelijk met een even simpele als briljante oplossing: De week doormidden zagen!
Hij ging kantoren en andere zakengelegenheden wekelijks af om de week ‘doormidden’ te zagen om zo het werk dragelijker te maken. Hij kreeg al snel landelijke bekendheid toen zijn oplossing aansloeg in Brabant en langzamerhand door heel Nederland werd overgenomen.
Zo en nu weten jullie ook wie Meneer Zaagmans is! Nog een fijne halve werkweek! 🙂
(met dank aan www.meneerzaagmans.nl voor een gedeelte van de achtergronden achter meneer Zaagmans)
Hans
