HansHet leukste aan schrijven op andershans.nl blijft toch wel de titels verzinnen. Ik heb ruwweg een verhaal in mijn gedachten dat ik wil schrijven als ik mijn blog programma open. Het eerste wat ik dan moet (nou ja, mag) invullen is een titel. Dus dan ga ik even snel denken en dan kom ik op deze titel: Een week 40, een bevrijdingsdag?
Nou in grote lijnen is de titel ook wel waar. Want vorige week donderdag heb ik de respectabele leeftijd van 40 behaald. En nu zijn we een week verder en is het bevrijdingsdag. Die volgorde is er ook al 40 jaar. Want 5 mei is altijd precies 7 dagen na 28 april. Al sinds ik geboren ben en zelfs ver daar voor.
Een week 40 jaar jong (ja ja, ik laat het uit mijn hoofd om 40 jaar oud te zeggen) en ik heb zo opgezien tegen die leeftijd. Het is zo definitief! Opeens ben je dertiger af. Mensen beginnen te moelen (dat is limburgs voor praten) over ‘midlife crisis’, ‘je voelt er niets van’ en ‘het leven begint bij 40′. Maar ik wil jong blijven! Ik heb al 40 jaar geleefd, waarom zou dan nu opeens het leven beginnen. Heb ik dan 40 jaar voor Jan L*l geleefd?
Nee absoluut niet! Ik heb in 40 jaar een hoop meegemaakt. Een hoop gedaan. Een hoop geleerd. Net als iedereen die 40 is geworden is. Of nog moet worden. Ik heb leuke dingen gedaan. Ik heb stomme dingen gedaan. Fouten gemaakt. Leuke mensen ontmoet. Leuke dingen beleefd. Al op begrafenissen gestaan bij opa’s, oma’s en zelfs al afscheid moeten nemen van mijn Vader. Maar ook nieuw leven zien ontstaan bij mijn beste vrienden door de geboorte van hun kinderen. Dat is het leven!
En ja… één ding klopt je voelt er niks van dat je 40 wordt. Samen met Dominic gezeten de laatste seconden te zien wegtikken als dertiger en dan opeens is het 28 april 2011 en ben je 40. Zomaar… Gaat vanzelf. Hoef je niks voor te doen. Nu is het alweer bijna 6 mei en vliegt de tijd dus voorbij en ben je al een week 40. Is er veel veranderd in die week? Nee… totaal niet. Ja… okay het weer is al weken supermooi en de boeren klagen steen en been over de droogte. Maar hey… als een boer niet klaagt is het ook niet goed. Maar inhoudelijk is het hetzelfde als twee weken terug.
Dan nog even de Midlife crisis. Voor veel veertigers komt dan opeens de drang (althans bij de mannen) om een motor te gaan kopen of een nieuwe vriend(in) te gaan zoeken en de huidige in te ruilen voor een jonger model. Zeg maar een ander bouwjaar. Nou beide gaan niet op voor mij. Ik heb al 2 motoren gehad in mijn leven en ik hoef nog niet niemand in te ruilen voor een ander bouwjaar, domweg omdat diegene er nog niet is geweest (en ik toch standaard al kijk naar jongere bouwjaren… haha)
Maar de vragen: “wat heb ik bereikt?”, “waar sta ik in het leven?”, “waar ga ik heen met mijn leven?”. Ja die vragen heb ik wel. Ze gaan al een tijd door mijn hoofd. En weet je… antwoord krijgen doe je toch niet lijkt het wel. Ik moet tevreden zijn met wat ik heb bereikt. Een aantal toffe vrienden om mij heen heb ik verzameld, daar heb ik al veel lol mee beleefd en daar ga ik nog veel lol mee beleven. Ik help hun in hun leven en zij helpen mij.
Misschien moet ik maar 5 mei 2011 zien als een bevrijdingsdag voor mijzelf en het ’40 worden syndroom’ nu definitief los laten! Gewoon terug naar de orde van de dag. Verder gaan met mijn leven en niet téveel terugkijken en het beste er uit te slepen wat er in zit!
Ik ga er maar eens een nachtje over slapen, want bij wijze van uitzondering moet ik morgen het fort openen om 08:00uur en kan ik filevrij naar mijn werk toe. Heerlijk die ‘mei vakantie’!
