Spook Station

Wat was er nu aan de hand op Utrecht Centraal? Vrijdag, namiddag, een uur of vijf en het hele trein verkeer lag stil. Geen trein verkeer betekend dus dat er chaos en blinde paniek uitbreekt. Files rondom Utrecht Centraal, de jaarbeurs werd in een opvang tehuis omgetoverd en er werden kopjes koffie en thee aangeboden.

Vanochtend, zaterdag, moest ik om kwart voor tien in Utrecht zijn om een open dag bij te wonen. Zoals te verwachten viel was het aantal verwachte leerlingen zeer drastisch gedaald. Gevierendeeld, dat is misschien een beter woord. Toch is het weer frappant dat als er iets mis gaat bij de NS er ten eerste geen goed Back Up systeem is om zulke dingen op te vangen en ten tweede denken ze alles te kunnen sussen met een gratis kopje koffie.

Het zullen waarschijnlijk de verzachte omstandigheden zijn geweest waarin ik me begaf. Want als ik was gestrand op UC (Utrecht Centraal red.) en een kopje koffie had gekregen zou ik die meteen in de onderbroek van een NS medewerker hebben gegoten. Niet dat het veel helpt aan mijn situatie op het moment dat ik gestrand ben op het station, maar als iemand een fout maakt moet er ook op de blaren gezeten worden.

Vanmiddag reden er gelukkig wel weer treinen, al was het pas vanaf 15.00 uur. Alhoewel. 15.00 uur? Ik stond rond die tijd op het UC en de eerste trein die vertrok was een intercity richting Den Haag en op de borden stond dat die om 15.17 zou vertrekken. Maargoed, de NS kennende, en geheel in blauw/gele stijl vertrok die trein pas rond vijf voor half vier.

Na een bijna volledig etmaal zonder al te veel treinverkeer rond Utrecht Centraal was het rond half vier weer bijna normale chaos, al zal die vrijdag nog een tandje erger zijn geweest vermoed ik.

Ik heb tenminste over 40 jaar nog een stoer verhaal te vertellen aan mijn kleinkinderen als ze een dagje met Opa op Utrecht Centraal staan. “Opa heeft nog meegemaakt dat het hier om twee uur het ’s middags helemaal uitgestorven was.”