Dingen doen die je lang niet gedaan hebt

Jawel … vandaag heb ik twee dingen gedaan wat ik al lang niet meer gedaan had!

Zo vond ik het nodig om een kaartje te gaan sturen aan de mensen die mij zo gastvrij hebben ontvangen op kerstavond 2010. Voor de jonge lezers van deze site: Een kaartje is een papieren ding met een afbeelding en een blanco binnen kant waar je tekst op kan zetten. Als je dat hebt gedaan dan moet je zo’n kaartje (al dan niet met envelop voorzien van een postzegel) in een oranje brievenbus moet gooien. Vervolgens komt er ’s avonds iemand met een bestelbusje zo’n oranje bus legen. Die hele stapel (worden steeds minder) brieven en kaarten gaan dan door heel Nederland. Vervolgens zorgt de volgende dag dat een Postbode (dat is een uitstervend beroep) dat jou kaartje in de brievenbus (dat is een gleuf met klepje in de deur) bij jou thuis gooit.

Aangezien ik al heel lang geen verjaardagskaartjes stuur, laat staan kerstkaarten was dit dus één van de dingen die ik al lang niet meer gedaan had.
Okay… er bestaat tegenwoordig zoiets als Greetz.nl. Daar kun je online een kaartje ontwerpen. Dan kun je kiezen om die rechtstreeks te laten versturen of je kan hem naar je zelf laten sturen, zodat je er nog een persoonlijke groet op kan zetten. Dat laatste heb ik maar gedaan. Nou ja, enkel mijn handtekening. De tekst heb ik maar opgemaakt via het web.

Intimi weten dat mijn handschrift belabberd is, zeg maar gerust nagenoeg onleesbaar. Dino Constantino heeft zich ondertussen meester gemaakt van mijn handschrift. Zoals hij zich altijd – verbazingwekkend – heel snel kan aanpassen aan nieuwe dingen. Maar zelfs hij heeft soms zoiets van: “wat staat hier?”.
Dat kon ik die gastvrije mensen dus niet aandoen! Dus dan maar geprinte tekst met een persoonlijke krabbel.

Op weg naar die oranje brievenbus (en ja, ik was lopend, wat op zich ook al vrij uniek is voor mij) vond ik op de grond een envelop die de postbode (die van dat uitstervende ras) schijnbaar verloren was. Ik vond het schuin tegenover het adres waar die envelop door de brievenbus moest.

Aangezien de kerstgedachte nog vers in het geheugen lag was ik maar zo beleefd om de envelop dan maar bij de geadresseerde in de bus te doen. Okay… ik ben vroeger geen postbode geweest, dus eigenlijk is het niet helemaal een ding wat ik lang niet gedaan had, maar ik vind dat het telt.

Want vroeger hadden mijn goede vriend (en ex-buurjongen) Peter en ik samen een folderwijk in Emmen (wijk Bargeres) in de Ronerbrink, Rolderbrink en Zuidlaarderbrink. Ik kan overigens niet helemaal in staan voor de juistheid van de straten, want het is een almachtige tijd geleden. Dus als ik lieg, lieg ik in commissie.

Voor de jongeren onder ons: Een folder wijk betekend dat je folders met allerhande aanbiedingen moet rondbrengen bij iedereen in de straat. In deze moderne tijd heet dat SPAM die je krijgt in je e-mail box.

Hoe dan ook, het was grappig om na zoveel jaren weer eens iets door een gleuf in een deur te gooien en gelijk een hond driftig aan de andere kant te zien springen en blaffen. Ik was even vergeten dat ik daar altijd weer van schrok. Blaffende honden bijten niet en zolang ze aan de andere kant van de gleuf staan vind ik dat een prima gedachte! 🙂

Wat zal ik volgend jaar eens gaan doen in de categorie “Dingen doen die je lang niet gedaan hebt!”.
Met de hand een auto wassen zoals ik vroeger de auto van mijn stiefvader elke week ging wassen voor 10gulden (voor de jongeren, vraag maar aan je vader of moeder)?
Op de kermis weer eens ijs verkopen?
Met een microfoon in een kermisattractie mensen naar binnen ouwehoeren?
Taxi rijden in de avond en nachten?
Of in een snackbar midden in de nacht friet en hamburgers bakken voor al het dronken volk in Emmen?

Ik denk dat ik maar gewoon weer eens ga karten samen met Dino Constantino, Martijn en Marnix!