Zo daar waren we weer… 29 november was het laatste berichtje… Een gedenkwaardig berichtje en dat wordt dit bericht ook. Want 29 november was het laatste berichtje van de maand november en (jawel je raadt het al) dit wordt het 1e berichtje van december 2010. Een mijlpaal. Een historisch hoogtepunt en jij bent er getuige van! Hoe voelt dat?
Maar goed… Stress, Stress en nog eens Stress. Dat klinkt niet als een positief berichtje zul je zeggen. Dat klopt ook maar valt wel mee… denk ik… maar lees maar verder en dan oordeel je zelf maar via de ‘reactie’ knop onderaan het artikel!
Stress was het maandagavond. Sneeuwval… tijdens de avondspits… hadden we 1.5 week geleden al paniek in het land vanwege een klein fikje op Utrecht Centraal. Deze keer was het een paar sneeuwvlokjes die het land (nou ja het hele land… nee maar wel midden-nederland a.k.a. de randstad) plat legde. Langste avondspits ooit. #3 in de Top 10 files.
Goede vriend Rogier heeft er 5 uur over gedaan om vanaf Utrecht naar Schagen te rijden. Collega’s gingen schuilen bij ouders en ik?…
Ik had een goede rit gepland, met behulp van de TomTom website. Dat is echt een goede site. Okay ook deze site ging onderuit door de vele raadplegingen die avond. Dit was het resultaat (zie afbeelding).
Ik was dus in 1uur en 6 minuten thuis in Hilversum. Nagenoeg nergens last van gehad. Waar had ik dan stress van?
Opruimen! Want gisterenavond ging ik koken voor 5 mensen (inclusief mij zelf) en daarvoor moest ik eerst maandagavond de boel nog goed opruimen. En mensen die mij kennen weten dat opruimen niet mijn sterkste punt is.
Waarom nog meer stress? Nou omdat ik dus voor 5 mensen heb gekookt. Het resultaat? nou ik geloof wel dat het eten wel bekomen was. Stress had ik dus van het feit dat ik uiteindelijk op een 4 punts gasstel zat met 2 van mijn grootste maat pannen (diep verstopt in het keukenkastje) en 2 koekepannen voor 5 snitzels. En dan ook nog kaassaus (5e pannetje) moet zien kwijt te raken.
Vooraf had ik Carpacio geregeld. Zelfs met Rucola sla. Luxe hè?! Dat ging nog, kon ik nog handlen. Maar daarna werd het spannend hoor. Maar okay het is gelukt. En zoals Harm Edens altijd pleegt te zeggen in “Dit Was Het Nieuws”: “Gelukkig hebben we de foto’s nog!…”, nou hier dus niet… haha. Er zijn geen foto’s voor het nageslacht. Lekker puh! Om het te geloven kun je het navragen bij Dominic, Odette, Lennart of Rogier S. Adressen bekend bij de redactie ;-).
Dan de laatste stress. Dat is de dokter. Dokter? ja ja, niet schrikken.. niks ernstigs hoor. Maar ik vind de dokter niet tof. Okay de dokter zelf is niks mis mee. Maar het feit dat ik altijd bang blijf dat ik een spuit krijg of andere enge dingen zorgt ervoor dat ik mij liever niet bij de dokter vervoeg.
“Maar Hans, wat is er dan aan de hand?” hoor ik je denken. Nou dat zal ik opschrijven. Ik loop dus al sinds begin juli met een oor ontsteking rond. Had ik toen al oordruppels voor gehad en dat probeer ik dan altijd braaf volgens instructies uit te voeren. Ja je leest het goed. De nadruk ligt dus op het woord ‘probeer’.
Enfin (leuk woord), de dokter was eigenlijk verbaasd en tegelijk erg streng. Hij begon: “Je bent hier al in juli geweest voor de oor ontsteking. Heb je helemaal geen pijn/ last ervan?”. Waarop ik antwoorde: “Nee, eigenlijk niet. Tja, soms een beetje hartklopping. Oh ja en waar ik helemaal gek van word is de jeuk!”. “Meer niet?” waren de verbaasde woorden van dokter Bakker, “want normaal gesproken heb ik hier mensen met zo’n ontsteking die jankend van de pijn komen bedelen om een oplossing!” (okay die laatste woorden heb ik gedramatiseerd om toch nog wat spanning in te bouwen!).
Streng was hij omdat ik nu verplicht volgende week vrijdag moet terugkomen en een zwaarder middel heb voorgeschreven gekregen. Letterlijk zei hij: “we gaan nu een vinger aan de pols houden, want dit kan echt niet!”.
Wat staat er voor de rest van deze week op het programma? Ik hoop minder stress. Maar daar ziet het wel naar uit. Vanavond gaan we eens een poging wagen om in bad te duiken met de badeendjes. Donderdagavond staat er nog niks op het programma. Vrijdagavond naar Cartouche?
En overdag? Overdag werken we natuurlijk aan het uitbouwen van het hostelarij imperium! 🙂
Klinkt als een enerverende (ook een leuk woord, vind ik) week! Ik krijg voorlopig nog elke week twee prikken voor, of eigenlijk tegen mijn allergieën. Dat went kan ik je vertellen, de prikken dan, de allergieën niet. Ik kijk uit naar de tijd dat twee allergieën tot het verleden zullen behoren, maar dat duurt nog een paar jaar. Voorlopig zijn we dus allebei patiënt. Badder ze!
arme hansie met zn oorontsteking,
beterschap daarmee;)
En met die stress komt t wel goed zolang je er niet te erg in opgaat..
Maarja, ik heb over 7 minuutjes de bus, dus nu mag ik ff stressen
xxx
nou ben ik wel benieuwd wat je bij je schnitzels had geserveerd….
Neem aan dat de kaassaus niet voor over je vlees was….? toch?
Aardappelen, Bloemkool en kaassaus voor de bloemkool 🙂
Stress of geen stress, ik heb heerlijk gegeten! 🙂